Senaryoyu canlandıralım: Patili dostunu yıkadın. Misler gibi kokuyor, gezdirmeye çıkardın. Mutlu mesut yan yana yürüyorsunuz. Bir sonraki anda ise köpeğin çamurun içinde yuvarlanırken keyiften dört köşe gözlerle sana bakıyor. Kıyar mısın kıyamaz mısın? Yoksa sadece köpekler neden çamurda yuvarlanıyor diye hayıflanır mısın…
Patili dostlarımızın burnu ne kadar keskin hepimiz biliyoruzdur herhalde. Köpekler keskin kokulara bayılırlar mesela. Bundan ötürü kokunun kaynağını bulur bulmaz kendilerini o kaynakta kaybetmek isterler. Yani çamur birikintisinde.
Tamam da bu çamur kötü kokuyor diyebilirsin. Ancak köpeklerin güçlü burunları belki de kokuları bizimkinden daha farklı ve katmanlı algılıyordur. Mesela bir kokarca gül çalısına koku püskürttü diyelim. Biz o çalıyı kokladığımızda burnumuza istisnasız olarak kokarcanın kokusu gelir. Halbuki köpekler hem gülün, hem de kokarcanın kokusunu duyabilir. Sonuçta dostlarımızın burunları hayatta kalmalarına evrimsel anlamda büyük katkı sağladı. Tahminlere göre köpekler yiyecek bulduklarında kendilerini o yiyeceğe bulayıp sürünün yanına geri dönüyordu. Bu da buldukları şeye dair diğer dostlarına harika bir veri sağlıyordu.
Köpekler neden çamurda yuvarlanmayı sever sorusunun yanıtları bu şekilde. En azından bizim bildiğimiz kadarıyla. Hazır elin değmişken başka bir gizemi daha aydınlatmak ister misin? Mesela köpekler kemikleri neden gömer? Yanıtı bu yazımızda, göz atmadan geçme!